بهینه‌سازی فرایند تصفیه پساب کارخانجات لبنی با استفاده از لخته‌کننده‌های طبیعی و شیمیایی

پساب‌های لبنی، با کاهش اکسیژن محلول در آب، اکوسیستم‌های فعال آب را غیرفعال کرده و باعث از بین رفتن موجودات آبزی می‌شوند. این تحقیق با هدف بهینه‌سازی فرایند کاهش COD در پساب کارخانجات لبنی با استفاده از ترکیبات لخته‌کننده انجام شد. فرمولاسیون ترکیبی بهینه‌ای از ترکیبات لخته‌کننده طبیعی و شیمیایی شامل پکتین، آلژینات سدیم، سولفات آلومینیوم و کلرید آهن و همچنین دمای لخته‌سازی به‌منظور کاهش شاخص مورد نظر، تعیین شد. طراحی آزمایش‌ها با روش آماری کسری از فاکتوریل کامل و نرم‌افزار Qualitek-4 و تجزیه و تحلیل نتایج آزمایشگاهی با آنالیز سیگنال به نویز انجام شد. شرایط بهینه با غلظت سولفات آلومینیوم، آلژینات سدیم، کلرید آهن و پکتین به‌ترتیب برابر با 5/1، 03/0، 5/1 و 1 گرم در لیتر و دمای 30 درجه سلسیوس حاصل شد. مقدارکاهش COD تحت شرایط بهینه، 411/28 درصد تخمین زده شد. کاهش 29 درصد در COD آب پنیر در آزمایش‌های انجام شده تحت شرایط بهینه به‌دست آمد. مؤثرترین فاکتور در کاهش بار آلی پساب، تغییرات غلظت کلرید آهن با سهم 35درصد بود. تغییر در غلظت پکتین، کمترین تأثیرگذاری (8/1 درصد) و تغییرات غلظت آلژینات سدیم نیز اثر ناچیزی در حد 8/8 درصد داشت. تغییرات غلظت سولفات آلومینیوم و دمای لخته‌سازی به ترتیب 8/30درصد و 3/23 درصد در کاهش میزان COD مؤثر بودند. نتایج نشان داد که لخته‌کننده‌های طبیعی نسبت به لخته‌کننده‌های شیمیایی دارای اثرات کمتری در کاهش اکسیژن مورد نیاز شیمیایی در پساب صنایع لبنی می‌باشند.